Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
zalim kaderin yumruklarına, oklarına
yoksa diretip bela denizlerine karşı
dur, yeter demesi mi?

Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.

Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
çünkü, o ölüm uykularında
sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine
sevgisinin kepaze edilmesine
kanunların bu kadar yavaş
yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
kötülere kul olmasına iyi insanın
bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
kKm ister bütün bunlara katlanmak
ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
çektiklerine razı etmese insanları?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
yürekten gelenin doğal rengini.
ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
yollarını değiştirip bu yüzden
bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

Shakespeare

"Ey Hayat!" Sen Benim Neyim Oluyorsun?


Hayat benim neyim oluyor?
Yakınlığımız nedir?
Akraba mıyız yoksa sevgili mi?
Zıt kutuplarda mıyız,
Yoksa ortak mı yaşıyoruz?
Hiç sordun mu kendine hayat senin neyin oluyor?

Sor kendine:
Hayat benim neyim oluyor?
Yakışıyor muyuz birbirimize?
Bir daha dünyaya gelsem yine aynı” hayat”ı yaşamayı seçermiydim acaba?
Hatta bir daha gelsem, bir daha...
Hayatım kimin eseri?
“Hayat senin eserin.”
İnsan olmak hayatı inşa edebilmektir.
Herkes kendi hayatının yazarıdır.
Şiir gibi bir yaşamsa dileğin,
Hayatının şairi ol!...
Çünkü sen yaşamaya layıksın.
Sana yakışan bir hayatın içinde ol!...
Yaşar kıl onu...
Yaşanır kıl...
Mimarı sen ol hayatının.
İmarı aşka ait oslun.
İnşa et yaşamını baştan başa...
Çünkü yerden göğe hakkısın yaşamanın...
İşte sen o zaman yerden göğe haklısın.
Fakat sen hep bir çırak edasında ol!...
Zira usta ile çırak arasındaki tek fark “aşk”tır.
Sen aşkta kal...
Aşkla kal...
“Zorla da aşk olur mu?” deme.
Aşk olursa yakışırsın hayatına...
Aşk olursa varsın çünkü hayatta...
Emek ver!
Hem de emekleyerek yap bunu...
Umut, aşk ve ter...
Hayat işte o zaman yaşamaya değer...

Önce karşılaş sonra tanış kendinle...
Bırak sana ait olmayanı, şimdi barış kendinle...
Ve şimdi sor hayatına...
Derinden gelsin sesin,
Cümle alem işitsin...
Sor hevesle beklercesine...
“Ey hayat, sen benim neyim oluyorsun?”

Ömer Gümüşoğlu

Ne demeli şimdi 
Bir çiğdemin toprağı yırtışını seyredişim 
Göğe mi dokunmalı, ucuna mi körpe filizin 
Öyleyse karanlık sokaklarda koştuğumu düşün 
Ay gene bir kadın gibi sarkıyorken denize 
Dirseklerimle böğrüme gömdüğüm titremeyi düşün 
Oradan göğsümü kaplayışını soğuk bir terin 
İlk sözcüğü anlamla birleştiren çocuğu düşün 
Onun kavradıkça derinleşen şarkısını 
Vay perçemle günün huysuzluğu dolaşan kısrak 
Vay acemi öpüşlerden gövdeme boşalan acımtırak haz 
Telaş, kıvranış parıltılı gözlerdeki atılganlık 
Ya görevin ne senin görevin 
Oynaşmak değil mi içimdeki savaşmak duygusuyla 
Ve benim nevresimim kararmışsa kirden, rutubetten 
Sarhoşsam gülümseyişlerden ağlayışlardan 
Ve kaynak sularıyla üstüme yağan aydınlık hulyaları 
Senden gelen ısıyla koruyorsam 
Ne demeli simdi 
Ey serçelerin sabahlarla doluştuğu cıvıltı 
Ey bir romanın olur olmaz yerinde dikkatti çeken hayal 
Kalbimi çevreleyen sevda gözeneyi 
Acıyış, şefkat, umursayış, hırçınlık seli 
Beni düşün öyleyse 
Beni hayretin ve karanlığın eşiğinde 
Beni fitillerde başlayan bir fısıltı 
Anında ilk satırı yazarken bir bildirinin 
Kulaktan kulağa dolaşan haberlerin bağrında 
Beni dar camlarda değil 
Bir bulutun seyrinde düşün 
Burada ortasında sıçraya sıçraya kabaran alevlerim.

hayattan ne bekler ki insan? bunca olumsuzluk varken hep iyi şeyler olsun..
o olsun bu olsun nedir ki bu yani herkesin bir amacı var kaçı peşinden koşuyor ki bırakın bu ayakları yaa herkes kendi gibi davransa dünya daha yaşanılır hayattan dahada fazla zevk almaz mı? neden herkes bu kadar amaçsız boş şeylerin peşinde..
silkelen ve hayata dön en iyisi kendin ol...
aslın ol için ayrı dışın ayrı olmasın.. derler ya götün ayrı başın ayrı oynuyor..
hayallerimin peşinden koşuyorum her ne olursa olsun hayatımı istediğim gibi yaşıyorum yaşamaya devam edeceğim kim ne derse desin arkamdan konuşanlar devam edin yüzünüzü görmektense sadece seslenizi duymak daha eğlenceli oluyor.
bıktım diyorum bazen hayattan ne yapsam ne etsemde bu düzenden sıyrılıp kurtulsam. Gerçekleri göremiyorum aslında görüyorum ama yapamıyorum...
biliyorum çok ters düzensiz davranışlar bunlar ama yapamıyorum..
dipteyim sondayım çıkmaya çalışıyorum yardım edin..

bir şeyler düşünmek, eyleme geçilmediği takdirde anlamını yitiriyor, ve sen sadece düşünmüş oluyorsun. bir gemi yapıp nehre bırakmak gibi yada en iyi şöyle anlatırım sanırım; bir şarap şişesine koyup (ama önce içindeki şarabında hakkını vermek lazım ) mantarını tekrar takıp denize bırakıp uzak diyarlarda birilerinden umut beklemek kadar imkansız...
yani olay şu kendini ifade edebilmek, ne kadar önemli bunun farkına varmamız lazım..
insanlara düşüncelerimizi dinletmek için gerekiyorsa kafalarına vurmamız lazım..
konuşacaksın kardeşim  içinde kalmayacak, geri zekalı o kadar insan düşünlerini dile getirirken sen niye susasın.. senin düşüncelerini dile getirmezsen bu seni dahada olumsuzluğa itecek ve bir daha oluşabilecek veya düşünebileceğin bütün düşünceleri anlamsız bir şekilde içine atacaksın ne gerek var buna..
konuşalım kardeşim herkes konuşsun herkes düşüncelerini bağıra bağıra dile getirsin. ne tutabilir ki sizi.
ÖZGÜR olalım...

kişi konuşamadaklarını yazarmışya, benimkiside biraz öyle oluyor sanırım!!

ama demişki; ... adamın biri neyse aklıma gelmedi demiş işte bişi güzel birşey alsında ama gelmedi işte aklıma

güzel şeyler yazmak istiyor insan, düşüncelerini yazmaya başlıyorsun ve bakıyorsun ki, satılarca kelime olmuş, okuyorsun okuyorsun ve, yaaa aslında ben bu kadar ne söylüyorum diyorsun..
(savaş'da gelmiş iddiayı tutturdum diye gecenin bir saatinde evde oyun oynuyor).
bir şeyler yazmak, aslında rahatlatıyor  insanı, bom boş bi kafa ve yazılmış düşünceler ortaya çıkıyor.
aslında kafayı boşaltmak için yazıyorsun..
bak bu iyi oldu, artık yazalım, dökelim içimizi, kime ne diyorsak, kimden ne istiyorsak, yazalım arkadaş..
ben başladım bile...

hayatta öyle insanlar tanımaya çalışıyorsun ki;

birisi faşist birisi komünist biri sosyalist öbürü milliyetçi vsvs.

aslında hepsi haklı herkez bi kimlik arayışında.

ben bile aslında ne oldugumu bilmiyorum.

içimde milliyetçilik var ama bir yandanda sosyalistim diyorum.

hayatımın şu evresini aslından tam istediğim gibi ve bir çok kişinin hayal ettiği şekilde yaşıyorum.

Memnun musun hayatından deseler tartışılır bir durum.tabiki.

biz hep kötülere bakarak halimize şükrediyorken bizde iyilere bakarak aslında birazda gocunuyoruz.

hayat bizi öyle bir sürüklüyorki kapitalist düzene ayak uydurmak zorunda kalıyorsun.

emeğinin karşılığını aldığın sürece çalışacaksın yoksa sistem seni içinden atıyor.

işten çıkarsın para bulamazsın, iş bulamazsın menfaat üzerine kurulu dostlukların biter.

birde bakmışsın yapa yalnızsın. hani benim dostlarım demeye başlarsın.

hayat seni öyle bir noktaya getirirki artık ya kendini öldürürsün yada birisinin artık seni öldürmesini beklersin.

hatta aklıma bi şarkı geldi mangadan ne güzelde söylemiş ... bazeeeen bende terkedip gidebilsem keşke diyorum. içimde bir istanbul var ondan vazgeçemiyorum... hayat bu iştee.. kanatlanıp gitmek  dururkeeeen  dört duar içinde hapsolursun yaşamak içiiiin bir neden ararkenn ölmeeek için bulursun..

sözleri o kadar anlamlıki. insanın herşeyden vazgeçmesi ama içindeki benliğini düşüncelerini hayallerini bırakıp gidememesi gibi birşey bu... hayattan kopamıyorsun işte hep bir arayış içindesin..

hayat bu işte herkez kendisini arıyor benliğini bulmaya çalışıyor.

Eğer ölmemiz gerekliyse oturarak değil. haklarımız benliğimizz hayallerimiz uğruna ölmek çok ama çok daha iyidir demiş bir kızılderili..

yaşlı bir kızılderili ne kadar yanılabilir ki...

insan neden her şeyden kaçmaya çalışır ki?
bunun cevabını bulamadım. bazen tam karar veriyorsun, tamam işte ben buyum bu şekilde olmam lazım diyorsun, birde bakmışsın o nerdeee sen nerde..
hayallerine bile sahip çıkamıyorsun. insanlar seninle dalga geçiyor. ama senin kim oldugunu hiç birisi bilmiyor.
sen onlar için;
iyi niyetli
dediklerini yapan,
her zaman güler yüzlü olan,
saf ( her ne anlamda düşünürsen)
Şikayet etmez kolay kanar,
güveniyorsa birisine dediği her şeyi yapar.
insanların onu kullanmasına izin verir.
belkide bunlar onun ikinci bir yüzü nerden bilebilirsin ki?
insanlar onu hep iyi biliyor çünkü sen insanlara olmaları gerektiği gibi hissettiriyorsun.
karşı çıktıgında herkez karşında iyi yüzlü oldugun da herkez senin yanında...
böyle dünya olmaz insanlar artık menfaatleri uğruna değilde bir şeyleri iyileştirmek için kafa yormalı.
dünya bu şekilde gidiyor ve ben insanlardan nefret ediyorum.
sahte gülüşlerinden söyledikleri sözlerden kişiliklerinden hatta hayatlarından bile nefret ediyorum.
Lanet olsun Günümüze bizi bu hale getirenlere...

bu gün yine saçma sapan bişi yaptım.
anlamsız şekilde birine sorular sordum neden sordum hala bilmiyorum.
neyse unuttuk, yada unutmadık anlaştık diyelim kafama vuracak ödeşecez. ama erkeğe şiddete karşıyız arkadaş. bu gün yine ders çalışmam lazım ama ben yine oturmuş cnn de dört bir taraf'ı  izliyorum.
biri beni durdursun yalvarıyorum para verecem yemek ısmarlıcam ne biliyim bilumum şeyler yapacam.
ayrıca ben hala bi hemşireyle tanışamadım.
nooluyo ulan bana herşeyi herkezi düşünüyorum.
parayıda buldum kitap almam kredi kartını yatırmam iki aylık kira ve yakıtı yatırmam lazım. gene elektirik geldi amk. bu hayat beni sevmiyormu ulan.
ben beni sevecek birini arıyorum dostum. akşam oturup maabbet edeceğimiz vsvs...  
ne biliyim abi yaa ..
ne bağırıyorsun  enver  bırah allanı seversen...
hadi bay benim ders çalışmam lazım hacııııı..

bir iletiye cevap yazmaya çalışırken girdim bu işe,
ne işe yarıyor göreceğiz. aslında olması gerekiyor kanımca ama bazen boka sarıyor insanlar.
en rahatı yazmak galiba duvara konuşuyormuş gibi oluyor çünki.
neyse ne biliyim her zaman dediğim gibi ders çalışmam lazım.
her boku yapıyorum ama bi ders çalışamıyorum amk. nasıl bi hayattır anlamadımki.
en çok ihtiyacım olan şeyin şeyde neyse ders işte dersin dışında her bi bok var çamaşır yıka müzik dinle sigara iç alkol al vsvsvsvs ama en önemlisi Ders yok.. neyse siktir et hade bakayım ders çalıscam ben.
bugunlük çav...